Er zijn twee vormen van alimentatie, te weten kinderalimentatie en partneralimentatie. Daarnaast is soms sprake van bijstandsverhaal door de DWI (Dienst Werk en Inkomen), omdat één van de ex-partners een bijstandsuitkering toegewezen heeft gekregen en van zijn of haar ex-partner geen alimentatie ontvangt.

De overheid verhaalt dan zogezegd de aan de ene partner betaalde uitkering op de andere partner.

Kinderalimentatie

Ouders blijven na een scheiding financieel verantwoordelijk voor hun kinderen. Dit betekent in de praktijk dat de ouder bij wie de kinderen niet meer wonen, na de scheiding, de andere ouder een bijdrage moeten betalen in de kosten van de kinderen.
De hoogte van de kinderalimentatie is afhankelijk van een aantal factoren.

In de eerste plaats moet berekend worden wat de kinderen per maand kosten. Het ene gezin is het andere niet, zodat dit bedrag al naar gelang de omstandigheden, anders kan zijn. Uitgangspunt daarbij is het netto gezinsinkomen toen het gezin nog bij elkaar was en het aantal kinderen dat betrokken is bij de scheiding.

Nadat de berekening van de kosten van de kinderen is gemaakt, zal gekeken moet worden hoe die kosten verdeeld moeten worden tussen beide ouders. Voor beide partners zal hun draagkracht berekend moeten worden. Dat is uiteraard afhankelijk van de inkomens van partijen ná de scheiding.

Voordat de kosten op deze wijze verdeeld worden zal ook nog bekeken moeten worden of de ouder bij wie de kinderen wonen, aanspraak kan maken op tegemoetkomingen van overheidsoverwege, voor de kosten van de kinderen. (kindgebonden budget etc.) Ontvangen toeslagen worden in de regel opgeteld bij het rekeninkomen van de partij die de toeslag ontvangt.

Kinderalimentatie is geen aftrekpost voor de inkomstenbelasting, partneralimentatie is dat wel.

Voor alimentatiezaken kunt u contact opnemen met Erdoğan Tuzkapan.